De Titanenstrijd in de Superstock 600

04-10-2011

In de Superstock 600 woed een titanenstrijd waarin er absoluut nog geen kampioen duidelijk is. Dat bleek ook vandaag toen er weer nieuwe gezichten voorin te vinden waren. Aan de kop bleef het tot aan de finish spannend en na de uitslag stond het kampioenschap weer op zijn kop. Daarachter vocht Tristan zijn eigen race die hij aanvankelijk erg goed begon. Gelijk in de race wist hij zijn kwalificatietijd te verbeteren en ronde na ronde herhaalde hij dat. Tot hij op een 29e positie reed strijdend voor de 26e plek. In de 10e ronde ging het net voor de chicane mis, de motor wilde niet meer schakelen en zakte hij terug naar de laatste plaats. Tristan gaf niet op en reed verbeten door om met flinke achterstand alsnog de finish te halen.

Tristan Lentink over zijn race:
“De eerste vrije training verliep moeilijk. Ik vond het een hele moeilijke baan om te onthouden en de begrijpen. Mijn achterband was gelijk al helemaal stuk maar we hebben de band ook nog gebruikt in de eerste kwalificatie om de baan goed te leren kennen. Na de eerste kwalificatie hoorde we dat we een extra band kregen dus hadden we de band eigenlijk voor niks gespaard. De 2e kwalificatie ging al gelijk goed kon wel redelijk rond komen en verbeterde mijn tijd met 5 seconden wat wel goed was. De wedstrijd ging goed ik had een goede aansluiting met de jongens voor mij. Het was een mooi gevecht met inhalen en ingehaald worden. Maar 2 rondes voor het eind kon ik niet meer schakelen en moest ik de laatste 2 rondes helaas rustig uitrijden. De monteurs hebben super werk geleverd dit weekend.”

Voor Roy begon de race minder goed. De koppeling gaf Roy niet de respons die hij verwachte bij de start en hij stuurde als laatste de “Variante Tamburello” in en vond zich in strijd met de achterhoede. Het duurde even voordat Roy het juiste ritme wist te vinden maar toen hij die eenmaal gevonden had reed hij rap naar voren. Een voor een haalde hij de rijders voor hem in tot hij op een 22e positie terecht kwam. Zijn tijden werden elke ronde sneller en hij verbeterde tto twee keer zijn persoonlijk record. Toch was het gat naar de 21e rijder inmiddels te groot geworden en Roy kon niks anders doen dan het hoofd koel houden en de race uitrijden. Een 22e finish was dan ook zijn verdienste.

Roy ten Napel over zijn race:
“Na de problemen op vrijdag ging het de rest van het weekend elke sessie steeds beter. Elke sessie boekte ik progressie, maar te weinig om mee te strijden om de punten. Ik had een slechte start, waardoor ik de race als laatste begon. Ik kon redelijk snel een paar plekken winnen, maar het gat naar de rijder voor mij was best groot. Ik reed steeds snellere tijden en kon het gat dichten, maar kon er helaas net niet voorbij komen. De motor loopt weer goed na vrijdag en ik hoop dat ik volgende week een beter resultaat kan neerzetten.”

Een paar rondes voor het einde van de race had een baan commissaris geconstateerd dat Roy de Variante Alta had afgesneden. Roy werd in onderzoek gesteld maar uit de beelden bleek het tegendeel. Roy had zich niet schuldig gemaakt aan afsnijden en het onderzoek werd afgesloten.

Komend weekend gaat het circus weer verder en wel op het Franse Magny-Cours. Wel bekend van de Bol d’Or. Wij zijn er weer klaar voor en we blijven knokken voor dat beetje geluk wat het team zeker heeft verdiend.