Eindelijk pakken we de race winst in de Dutch Superbikes!

09-09-2013

Wat een weekend. Je begint op donderdag bij 30°C alles op te bouwen. En ook vrijdag is het nog altijd bloedheet tijdens de vrije trainingen. Na lange tijd 1 tot 2 keer per week op de crosser te hebben gezeten, was het wel weer even wennen om op een vlak circuit rondjes te maken. Gelukkig stak ik niet iedere bocht mijn been uit.

Gelukkig hadden we vrij snel de setting voor elkaar, voelde het goed aan, maar kwamen de tijden er nog niet helemaal uit. ’s Avonds werd de motor weer helemaal netjes klaargemaakt voor zaterdag.

De eerste kwalificatie van een nette 30 minuten begon goed. Eerst zorgen dat je een tijd hebt staan en dan vlammen. Halverwege een vers bandje en tijd verbeteren. Dit ging wel, maar die mooie stap kwam niet. Laatste rondje had ik nog wat extra gepushed en verbeterde iets mijn tijd. Jammer genoeg bleef ik wel op een 10e positie steken. Verschillen tot aan de nummer 4 waren klein, maar ik wilde meer! Na het doorspitten van onder andere de data werd de afstelling iets veranderd en was ik er klaar voor. Maar een paar regendruppels gooiden roet in het eten. Hoewel een paar rondjes goed ging was het na 3 ronden te nat en kwam iedereen naar binnen. Daar werd gewacht en gehoopt op droger weer. Toch was het hier best gezellig....

Het zou niet meer goedkomen en we gingen stilletjes terug naar de oplegger. Dus die 10e positie hield ik vast. Waren dus wel snel klaar met de motor klaarmaken. En vanaf dat het donker was ging het regenen, regenen en regenen.

Het regenen zou niet stoppen tot een uur of 12 op de zondagmorgen. Dus voor de warm-up was de keus niet moeilijk. Het was lang geleden dat ik in de regen had gereden. Maar omdat de race al een uur na de warm-up was mocht het niet misgaan. Ik begon voorzichtig en ging steeds iets versnellen. Met een 4e tijd aan het einde was ik dan ook zeker tevreden. Misschien was een natte baan geen gek idee!

Het zou niet snel drogen dus na beetje schoonmaken, benzine erbij, pak proberen te drogen en weer gaan. Niets geen bandenwarmers of ander gezeur, gewoon lekker makkelijk. Eigenlijk was ik erg relaxed. Omdat superstarter Bertus Folkertsman achter me stond was ik nog extra gefocused op een goede start. En hij was goed! Gelijk al als 4e dook ik vanaf de 4e rij de eerste bocht in. In de eerste bocht in de remmen door een crash van Walraven en een paar bochten later was zijn teammaat Schalken aan de beurt. En daardoor had ik een beetje geluk en kon ik De Boer voorbij. Aan het einde van het rechte stuk remde ik met toch wel erg veel gemak Rolfes eruit en lag ik eerste! Ik dacht nog die komen wel terug. Een ronde later zag ik echter Rolfes lang te kant lopen en stond er +3 op min pitbord (3sec voorsprong). Ja, ze hadden vast achterstand opgelopen door de crash van Rolfes, ze komen wel weer dacht ik nog. Ronde later een +5 op de het bord. Ik geloofde er zelf niets van. En met het uitkomen Strubben kon ik mooi zien waar mijn achtervolgers zaten. Ik kon mooi mijn race rijden het was net een lange training, ik heb niets geks meegemaakt en zeker de laatste 5 ronden heb ik echt rustig aan rondgereden. Er mocht gewoon niets mis gaan. En dat ging het ook niet. Dus na 14 ronden kwam ik met een voorsprong van 13,5 seconde als eerste over de finish. Yes! Mijn eerste Dutch Superbike overwinning.

Maar lang genieten kon niet. Snel het podium en weer klaarmaken voor race 2. Inmiddels was het erg droog en alweer een stuk warmer. Van mij had het nog wel mogen regenen eigenlijk. Start was wel weer erg goed. Ik lag snel 6e, maar kon eerst Mertens en daarna Van Houwelingen voorbij. Het gat naar Schalken reed ik dicht en toen ik hem voorbij ging lag ik 4e. De top 3 was verdwenen en ik had last van wat stalkers. Lange tijd kon ik deze positie vasthouden totdat eerst Van Houwelingen weer terug kwam en even later Legrelle. Ik wist al een paar plaatsen waar ik ze eruit kon remmen totdat ik in de voorlaatste ronde verrast werd door Schalken, dat was niet de bedoeling. Ik kon de aansluiting weer pakken maar was te laat. Hoewel in de laatste chicane het nog spannend was werd ik slechts 7e. Toch een tegenvaller na een overwinning. Maar ik heb wel dik gescoord dit weekend!

Ik wil dan ook iedereen bedanken die dit mogelijk maakte. Vooral mijn ouders, zus en monteur Mitch. En natuurlijk Putoline Oil, Dunlop en alle anders sponsors en fans. Op naar de volgende keer Assen.

Bedankt allemaal! Het duurde even maar het is gelukt.