Grand Prix van Nederland te Oss.

22-04-2014

Dit weekend stond de eerste Grand Prix van het seizoen 2014 op het programma in het Nederlandse Oss. Dat we er klaar voor waren, hadden we reeds de weken voordien al bewezen. We stonden dus met goede moed aan de start. Helaas kregen we in de training al een opdoffer te verduren. De eerste vrije training ging nog goed, maar net voor de tweede vrije training sloeg de kickstarter bij het aanstampen van de motor keihard tegen mijn voet. Ik kon de pijn wel verbijten om een snelle ronde te zetten, maar we besloten om vroegtijdig terug naar de camper te rijden, omdat de pijn niet te harden was. De voet werd ingetaped en met een positieve gedachte gingen we naar de kwalificatiewedstrijd.

Omdat we toch de snelste hadden gezet in de kwalificatietraining voor Willemsen-Bax en Hendrickx-Mucenieks, mochten we als eerste een plaatsje achter het starthek kiezen. Dat resulteerde in de kopstart voor Hendrickx-Mucenieks enWillemsen-Bax. We reden ons tempo en dat bleek voldoende te zijn om als eerste afgevlagd te worden voor Willemsen-Bax en Hendrickx-Mucenieks. Op zondagmorgen in de training bleek dat de pijn nog erger was dan op zaterdag en een goed gevoel was ver te zoeken. Bij de start van de eerste manche gingen we als tweede van start achter Willemsen-Bax. We probeerden verschillende malen om hen te verschalken, maar helaas lukte dat niet. We kwamen als tweede over de finish achter Willemsen-Bax en voor Bax-Stupelis. Bij de start van de tweede manche leken we kopstart te gaan nemen tot Willemsen-Bax achter op ons inreden en ons achterwiel blokkeerden. We vielen hierdoor stil en konden pas rond een 15de plek vertrekken. We hebben gegeven wat we konden en gingen teams links voorbij en rechts voorbij en kwamen uiteindelijk aan op een tweede plaats achter Bax-Stupelis en voor Brown-Chamberlain. Met twee keer een tweede plaats stonden we ook als tweede op het eindpodium naast Bax-Stupelis en Hendrickx-Mucenieks. Gezien de omstandigheden zeker niet slecht, maar zonder deze blessure had er misschien wel meer ingezeten...



Op zondagavond ben ik nog langs het ziekenhuis gereden en zijn er geen breuken vastgesteld en op maandagavond vertelde mijn sportdokter dat er een scheur in het ligament zit. Hierdoor zal ik het even wat rustig moeten aandoen om hopelijk over drie weken op de tweede Grand Prix van het seizoen in het Franse Plomion weer te kunnen vlammen.